ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΣΤΕΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ

ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983                                                              e-mail:iliadismarios@gmail.com                                                                        blog:iliadismarios.blogspot.com

Σήμερα θα απαντήσουμε στην παρακάτω ερώτηση

1.Τί είναι η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα; (ΜΑΣΗ);
Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα συνδυάζει: μέτρια διαταραχή της ηπατικής βιοχημείας  σε συνδυασμό με ιστολογικές βλάβες ανάλογες με εκείνες  που παρατηρούνται στην αλκοολική ηπατίτιδα  χωρίς να καταναλώνεται αλκοόλ στο πλαίσιο  μιας ινσουλινοαντίστασης.
Σήμερα είναι ένας από κύριους λόγους για την πιο συχνή διαταραχή της   ηπατικής βιοχημείας.
Κλινικά: στο 70% των περιπτώσεων της νόσου είναι τελείως ασυμπτωματική και ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διάρκεια ενός προληπτικού ελέγχου. Πιο σπάνια, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που είναι μη ειδικά: εξασθένιση, άλγος δεξιού υποχονδρίου,ηπατομεγαλία, σημεία πυλαίας  υπέρτασης.

• Ηπατικές διαταραχές βιοχημείας:

1. αυξημένη GGT. Είναι η πιο συχνή διαταραχή , ενώ άλλα  στοιχεία του συνδρόμου της χολόστασης (αλκαλική φωσφατάση, χολερυθρίνη) είναι φυσιολογικά
2. αυξημένες τρανσαμινάσες, γενικά μέτρια (2 έως 3 φορές) με ALT περισσότερο από AST (σε αντίθεση με την αλκοολική ηπατίτιδα). 
3. αυτό σε ένα πλαίσιο δυσλιπιδαιμίας (υπερχοληστερολαιμίας και / ή υπερτριγλυκεριδαιμίας), διαβήτη ή / και υπερουριχαιμία; και / ή αυξημένου βάρους. 

•  Απεικόνισης: το υπερηχογράφημα για το ήπαρ είναι συνήθως υπερηχοικό, κάτι που μαρτυρεί λιπαρό ήπαρ. Σπάνια είναι  χρήσιμο να επιβεβαιώθει με αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
• Παθολογική ανατομία:οι  αλλοιώσεις είναι χαρακτηριστικές της αλκοολικής ηπατίτιδας συνδυάζοντας νέκρωση, στεάτωση, φλεγμονώδη διήθηση με πολυμορφοπύρηνα ,σωμάτια  Mallory  , ίνωση τελικά ακόμη και κίρρωση. 

•  Αιτιολογική διάγνωση: οι κύριες αιτίες είναι: 

1. μεταβολικές: παχυσαρκία, διαβήτης τύπου ΙΙ, υπερτριγλυκεριδαιμία, παρατεταμένη κακή διατροφή, παρεντερική διατροφή
2. χειρουργικές επεμβάσεις: γαστροπλαστική  για την παχυσαρκία, εκτεταμένες   εκτομές του λεπτού εντέρου 
3. φάρμακα: αμιοδαρόνη , ταμοξιφαίνη, νιφεδιπίνη, διλτιαζέμη, μεθοτρεξάτη, γλυκοκορτικοειδή.   

• Εξέλιξη: 15% έως 50%  της στεάτωσης θα εξελιχθεί  προς μια στεατοηπατίτιδα, 7% εως 16% προς κίρρωση.
• Θεραπεία: βασίζεται σε αλλαγές στον τρόπο ζωής με υγειινοδιαιτητικές παρεμβάσεις, τη θεραπεία του διαβήτη και / ή των λιπιδίων. Η  κατανάλωση αλκοόλης πρέπει να διακοπεί.