ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ

ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ

Ειδικός Γαστρεντερολόγος

Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος

Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)

Τηλ:2310441023 κιν:6946682983

e-mail:iliadismarios@gmail.com   blog:www.iliadismarios.blogspot.com

Σήμερα θα απαντήσουμε στις παρακάτω ερωτήσεις

• Τι είναι ένα αιμαγγείωμα του ήπατος;
• Πώς γίνεται η διάγνωση του αιμαγγειώματος του ήπατος;
• Ποια είναι η θεραπεία του αιμαγγειώματος του ήπατος;
• Τι είναι η εστιακή οζώδη  υπερπλασία του ήπατος;
• Πώς γίνεται η διάγνωση της εστιακής οζώδης υπερπλασίας του ήπατος;
• Ποια είναι η θεραπεία της εστιακής οζώδης υπερπλασίας του ήπατος;
• Τι είναι το αδένωμα ήπατος;
• Πώς γίνεται η διάγνωση του αδενώματος του ήπατος;
• Ποια είναι η θεραπεία του αδενώματος του ήπατος;
• Τι είναι η κύστη των χοληφόρων;
• Τι είναι το  πολυκυστικό σύνδρομο του ήπατος;
• Τι είναι η νόσος  του Caroli και η συγγενής ηπατική ίνωση;

  1.Τι είναι ένα αιμαγγείωμα του ήπατος; (φωτο 1)

Το αιμαγγείωμα είναι συχνό (2 έως 5% του πληθυσμού) και είναι μία από τις αλλοιώσεις που αποτελείται από διατεταμένα κολποειδή. Είναι πιο συχνό στις γυναίκες (2 / 3 των περιπτώσεων). Το μέγεθός τους είναι γενικά σταθερό και μικρότερο από 4 cm. Ποτέ δεν εκφυλίζονται. Είναι πολλά στο 50% των περιπτώσεων. Είναι σχεδόν πάντα ασυμπτωματικό και ανακαλύπτεται τυχαία. Οι εξετάσεις του ήπατος είναι φυσιολογικές. Το  αιμαγγείωμα με μέγεθος μεγαλύτερο από 4 cm μπορεί να γίνει συμπτωματικό  και να περιπλέκεται από θρόμβωση ή αιμορραγία γύρω από τον όγκο (μερικές φορές υπάρχει έντονος πόνος). Υπάρχουν επίσης γιγάντιες μορφές. Η πιο σοβαρή επιπλοκή που είναι και  σπάνια, είναι η ενδοπεριτοναϊκή αιμορραγία στα επιφανειακά  αιμαγγειώματα.

2.Πώς γίνεται η διάγνωση του αιμαγγειώματος του ήπατος;  

Το υπερηχογράφημα δείχνει μια υπερηχοική περιοχή   με οπίσθια ενίσχυση της αντήχησης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανακάλυψη είναι τυχαία, από την τυπική υπερηχογραφική εμφάνιση και αν δεν υπάρχει κάποιος κινδύνος μετάστασης, η διάγνωση είναι βέβαιη και δεν χρειάζεται να γίνει περαιτέρω έλεγχος. Εάν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν παθολογικές εργαστηριακές εξετάσεις της ηπατικής  λειτουργίας και να κάνετε μία μαγνητική τομογραφία.

3.Ποια είναι η θεραπεία του αιμαγγειώματος του ήπατος;
Το αιμαγγείωμα του οποίου η διάγνωση είναι σαφής και εύκολη  δεν δικαιολογεί  παρακουλούθηση και  θεραπεία.

4.Τι είναι η εστιακή οζώδη  υπερπλασία του ήπατος; (φωτο 2,3)

(φωτο 2)
(φωτο 3)
Είναι σπάνιος όγκος, το μέγεθος των οποίου κυμαίνεται από 1 έως 10 cm, και αποτελείται από ένα σύμπλεγμα  ηπατοκυττάρων που είναι διατεταγμένα σε ινώδη οζίδια γύρω από μια κεντρική ινοαγγειακή ρίζα που είναι παθογνωμονική, ορατή στό 30 έως το 50% των περιπτώσεων.

Στο 1 / 3 των περιπτώσεων, η εστιακή οζώδη υπερπλασία συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα αιμαγγειώματα.Μια μεγάλη εστιακή οζώδη υπερπλασία μπορεί να επιπλακεί από αιμορραγία, αλλά γενικά είναι μια σταθερή βλάβη επιπλέκεται σπάνια  και ποτέ σχεδόν δεν εκφυλίζεται.

5.Πώς γίνεται η διάγνωση της εστιακής οζώδης υπερπλασίας του ήπατος;
Το υπερηχογράφημα, το MRI, η CT σάρωση  και το Doppler υπερηχογράφημα ήπατος μπορεί να τονίσει την κεντρική ινοαγγειακή ρίζα, κάτι το οποίο είναι επαρκές  για τη διάγνωση. Η βιοψία είναι συχνά άνευ σημασίας, εκτός εάν πρέπει να αποκλειστεί η κακοήθεια.

6.Ποια είναι η θεραπεία της εστιακής οζώδης υπερπλασίας του ήπατος;
Εάν η διάγνωση είναι σίγουρη, η βλάβη   ασυμπτωματική και χωρίς επιπλοκές, η εστιακή οζώδη υπερπλασία δεν δικαιολογεί καμία θεραπεία. Είναι καλύτερα, να γίνει  απαγόρευση  η χορήγηση από του στόματος των αντισυλληπτικών. Όταν οι ακτινολογικές εξετάσεις δεν είναι διαγνωστικές, μπορεί  να εκτελεστεί μια βιοψία ή  μια χειρουργική εκτομή ως διαγνωστικά. Η εκτομή είναι επίσης απαραίτητη στις επιπλεγμένες σπάνιες μορφές της νόσου.


7.Τι είναι το αδένωμα ήπατος;  (φωτο  4)

(φωτο 4)                                                       Είναι  σπάνιο , δημιουργείται σχεδόν πάντα μετά  θεραπεία με οιστρογόνα ή χορήγηση αντισυλληπτικών με  υψηλές δόσεις (ο κίνδυνος αυξάνεται επί 100).
Ιστολογικά, υπάρζουν οζίδια   ηπατοκυττάρων η αρχιτεκτονική των οποίων είναι σχεδόν κανονική (εκτός από την απουσία των χοληφόρων οδών), η οποία τείνουν να αυξηθούν.Συναντάται   κυρίως στις νέες γυναίκες. Μπορεί να είναι ασυμπτωματικά, η να επιπλέκονται από νέκρωση ή αιμορραγία. Θα μπορούσε, επίσης, σε σπάνιες περιπτώσεις, θα εκφυλιστεί σε ένα ηπατοκκυτταρικό καρκίνωμα.

8.Πώς γίνεται η διάγνωση του αδενώματος του ήπατος;
Το πλαίσιο είναι: νεαρές γυναίκες,με λήψη  αντισύλληψης και  συχνά φυσιολογική βιοχημεία ήπατος. Το υπερηχογράφημα δείχνει: υπερηχοική περιοχή σαφώς καθοριζόμενη. Στην αξονική τομογραφία:  η απεικόνιση είναι  έγκαιρη  και παροδική, και είναι από κέντρο προς την περιφέρεια.

9.Ποια είναι η θεραπεία του αδενώματος του ήπατος;
Σε περίπτωση ισχυρής υποψίας αδενώματος, ενδείκνυται η χειρουργική εκτομή   λόγω του κινδύνου αιμορραγίας και έτσι  μπορεί να επιβεβαιωθεί και η διάγνωση. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα οιστρογόνα πρέπει να απαγορεύονται.


10.Τι είναι η κύστη των χοληφόρων;  (φωτο 5,6,7)


(φωτο 5)

(φωτο 6)

(φωτο 7)
Είναι κοιλότητα που έχει επένδυση από χοληφόρο επιθήλιο και γεμίζει με υγρό. Μπορεί να διαγνωστεί με υπερήχους και δεν δημιουργεί πρόβλημα ακόμη αν είναι μεγάλη και πολλές. Ποτέ δεν εκφυλίζεται, και δεν δικαιολογείται αντιμετώπιση η ακόμη και παρακουλούθηση.
Μπορεί να επιπλακεί με: ενδο-κυστική αιμορραγία, με συμπίεση των παρακείμενων οργάνων  αν η κύστη είναι μεγάλου μεγέθους. Μόνο η συμπτωματική κύστη πρέπει να αντιμετωπίζεται: η παρακέντηση δεν είναι αποτελεσματική, διότι η κύστη επανέρχεται γρήγορα, αλλά η έκχυση αλκοόλης με τη χρήση υπερήχων είναι ικανοποιητική, διότι καταστρέφει το εκκριτικό επιθήλιο. Η χειρουργική αντιμετώπιση (εκτομή ή παραθυροποίηση στο περιτόναιο) μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά είναι η πιο ριζική θεραπεία.

11.Τι είναι το  πολυκυστικό σύνδρομο του ήπατος;
Είναι μια γενετική διαταραχή που μεταβιβάζεται με  αυτοσωματικό κυρίαρχο τύπο, και οι κύστεις είναι πολλαπλές και ευεμεγέθεις.
Η κύρια επιπλοκή είναι η συμπίεσης και η ρήξη  η οποία μπορεί να απαιτεί επέμβαση παραθυροποίησησης στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Συνοδεύονται συχνά από νεφρικές κύστεις που επηρεάζουν την  πρόγνωση (νεφρική ανεπάρκεια, αιμοκάθαρση).

8.Τι είναι η νόσος  του Caroli και η συγγενής ηπατική ίνωση;  (φωτο 8)

(φωτο 8)
Η νόσος του Caroli   είναι μια κληρονομική  νόσος που μεταβιβάζεται με τον αυτοσωματικό υπολειπόμενο χαρακτήρα και εκδηλώνεται με τμηματική διάταση των χοληφόρων οδών, συχνά πιο έντονα  στα αριστερά, η οποία μπορεί να επιπλακεί από ενδοηπατική λιθίαση, χρόνια χολαγγειίτιδα, δευτεροπαθή χολική κίρρωση και τέλος από χολαγγειοκαρκίνωμα. Μπορεί να σχετίζεται με κυστική διάταση του χοληδόχου πόρου (κύστη του χοληδόχου πόρου), και συγγενή  ηπατική ίνωση, που προκαλεί νεανική πυλαία υπέρταση.