ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΩΜΑΤΩΔΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ

ΗΛΙΑΔΗΣ Χ. ΜΑΡΙΟΣ
Ειδικός Γαστρεντερολόγος
Τραπεζούντος 60 και Μεταμορφώσεως 23 (γωνία) 1ος όροφος
Καλαμαριά (απέναντι από τα Goodys)
Τηλ:2310441023 κιν:6946682983                                                              e-mail:iliadismarios@gmail.com                                                                        blog:iliadismarios.blogspot.com

Σήμερα θα απαντήσουμε στις παρακάτω ερωτήσεις για την αυτοάνοση ηπατίτιδα

Πότε λέμε ότι υπάρχει αυτοάνοση ηπατίτιδα;
Ποια είναι η θεραπεία της αυτοάνοσης ηπατίτιδας;
Τι είναι κοκκιωματώση του ήπατος;
Ποιες είναι οι κύριες αιτίες της κοκκιωματώσης του ήπατος ;
Ποια είναι τα σημάδια της ηπατικής κοκκιωμάτωση;
Πώς γίνεται η διάγνωση της ηπατικής κοκκιωμάτωση; 

1.Πότε λέμε ότι υπάρχει αυτοάνοση ηπατίτιδα; 

Η διάγνωση της χρόνιας αυτοάνοσης ηπατίτιδας, που είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες, θα πρέπει να τίθεται όταν:

• υπάρχουν κλινικές εκδηλώσεις όπως: ίκτερος, κόπωση, πυρετός, ηπατομεγαλία,  εξωεντερικές εκδηλώσεις(αρθραλγία, εξάνθημα).Οι κλινικές εκδηλώσεις είναι συχνά απούσες. Αντιθέτως, μπορεί να εκδηλωθεί ως οξεία ηπατίτιδα (σημαντικά αυξημένες οι τρανσαμινάσες), που μπορεί να γίνει κεραυνοβόλα (μείωση της προθρομβίνης).
• διαταραχή της ηπατικής βιοχημείας, κυρίως με αυξημένες τρανσαμινάσες, αυξημένη IgG, παρουσία αυτοαντισωμάτων, απουσία των δεικτών ιογενούς ηπατίτιδας (φωτο 1).

(φωτο 1)

Η αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 1 χαρακτηρίζεται από την παρουσία αντισωμάτων κατά των λείων μυικών ινών που είναι  ειδικές αντι-ακτίνες. Η αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 2 χαρακτηρίζεται από την παρουσία  αντισωμάτων  κατά του ήπατος, των νεφρών μικροσωμιακά τύπου 1 (αντι-LKM1) και αντισώματα  κατά του κυτταροπλάσματος
Η εξέλιξη της νόσου είναι βραδεία με συχνές υποτροπές σε περίπτωση πρόωρης διακοπής της θεραπείας.

2.Ποια είναι η θεραπεία της αυτοάνοσης ηπατίτιδας;
Σε περιπτώσεις χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας αυτοάνοσης αιτιοογίας η θεραπεία βασίζεται σε στεροειδή, ενδεχομένως σε συνδυασμό με αζαθειοπρίνη.
Η αγωγή χορηγείται  σε ασθενείς με σοβαρή ιστολογικά ηπατίτιδα ή κίρρωση. Σε ασθενείς με ελάχιστη ιστολογικά ηπατίτιδα,η  θεραπευτική ένδειξη καθορίζεται από τα συμπτώματα. Η αρχική ανταπόκριση φτάνει μέχρι 80%.
Πρέπει να βρούμε την ελάχιστη αποτελεσματική δόση που να διατηρεί τις τρανσαμινάσες φυσιολογικές. Η διακοπή πρέπει να είναι προοδευτική για την αποφυγή υποτροπών. Σε ορισμένους ασθενείς,η μακρόχρονια ύφεση μπορεί να διατηρηθεί μόνο με αζαθειοπρίνη.

3.Τι είναι κοκκιωματώση του ήπατος;  (φωτο 3)

(φωτο 3)

Η παρουσία κοκκιωματος στο ηπατικό παρέγχυμα: είναι μικροσκοπικοί σχηματισμοί, στρόγγυλοι που σχηματίζονται από επιθηλιοειδή κυττάρα και περιβάλλονται από ένα ''δαχτυλίδι''  λεμφοκυττάρων. Αυτά τα κοκκιώματα μπορεί να περιέχουν επίσης στο κεντρικό τμήμα τους, τα κύτταρα του Langhans (πολυπήρυνα γιγαντοκύττρα τοποθετημένα σε θυλάκια), όπως επίσης εμφανίζουν τυρωειδή  νέκρωση   υποδηλώνοντας  προέλευση από φυματίωση. Τα κοκκιώματα βρίσκονται  κυρίως τοποθετημένα κοντά ή μέσα στα πυλαία διαστήματα.

4.Ποιες είναι οι κύριες αιτίες της κοκκιωματώσης του ήπατος ;
Στις περισσότερες περιπτώσεις η προέλευση παραμένει άγνωστη. Όταν μια αιτία ανευρίσκεται, είναι πιο συχνά μια σαρκοείδωση, φυματίωση, βρουκέλλωση, και διάφορα φάρμακα.

5.Ποια είναι τα σημάδια της ηπατικής κοκκιωμάτωση;
Οι κλινικές και βιολογικές εκδηλώσεις της ηπατικής κοκκιωμάτωσης είναι συχνά ανύπαρκτες. Πιο σπάνια,   εκδηλώνονται με ηπατομεγαλία και  ένα βιοχημικό σύνδρομο μιας  ανικτερικής χολόστασης. Κατ 'εξαίρεση, μια κοκκιωματώση του ήπατος μπορεί να εκδηλωθεί με χολοστατικό ίκτερο , πυλαία υπέρταση, και αποτιτανώσεις στο δεξιό άνω τεταρτημόριο.

6.Πώς γίνεται η διάγνωση της ηπατικής κοκκιωμάτωσης; 
Η διάγνωση κοκκιωματώσης του ήπατος βασίζεται στην ιστολογική εξέταση (βιοψία ήπατος).